Η ομογένεια του Μπουένος Άιρες παρουσιάζει το “Τάνγκο-Χασάπικο” (Ελλάδα-Αργεντινή μέσω του χορού)

Στην αίθουσα προβολών της Εθνικήςς Βιβλιοθήκης του Μπουένος Αιρες της Αργεντινής (στο αμφιθέατρο Jorge Luis Borges), θα προβληθεί στις 13 Αυγούστου 2011 η κινηματογραφική ταινί (ντοκιμαντέρ) που έχει τον τίτλο «Τάνγκο-Χασάπικο: ο χορός των λιμανιών»...

...που «υπογράφουν» η ομογενής σκηνοθέτρια Κωνσταντίνα Μπούσμπουρα και η Χούλια Μ. Χέιμανν.

Ένας άλλος έλληνας, ο 77χρονος Γιώργος Δερμιτζάκης, γιός μεταναστών από την Κρήτη, συνέθεσε αριστουργηματικά τις χορογραφίες της ταινίας βασιζόμενος πάνω στους δύο παγκοσμίως γνωστούς χορούς, το τάνγκο και το χασάπικο.


Δύο μοναδικούς χορούς που έχουν ως “πατρίδα” τους το … λιμάνι (εν προκειμένω τα λιμάνια του Πειραιά και του Μπουένος Άιρες) αλλά και κοινή ρυθμική αναλογία στον ρυθμό (δυο επί τέσσερα).


Η μουσική της ταινίας περιλαμβάνει μεταξύ άλλων και έργα των δύο κορυφαίων συνθετών, του Μίκη Θεοδωράκη (Ελλάδα) και του Άστορ Πιατσόλα (Αργεντινή).


Η παραγωγή της ταινίας έγινε με πρωτοβουλία του Ελληνικού Πολιτισμικού Κέντρου “Νόστος” του Μπουένος Άιρες.


Το έργο ανέβηκε πρώτη φορά ως μουσική θεατρική παράσταση, το περασμένο φθινόπωρο στο θέατρο Γκλόμπο του Μπουένος Άιρες.


Η πολύ μεγάλη απήχηση του έργου ήταν και το έναυσμα για τα γυρίσματα της ταινίας ντοκιμαντέρ, με πρωτοβουλία του Ελληνικού Πολιτισμικού Κέντρου “Νόστος” του Μπουένος Άιρες, που ολοκληρώθηκαν μέσα σε λίγους μόνο μήνες και κάνει πρεμιέρα στις 13 Αυγούστου στην πρωτεύουσα της Αργεντινής. Ένα ντοκιμαντέρ, που έρχεται να αναδείξει τη σχέση των δύο χορών και την σχέση πάθους που συναντάται τόσο στην ελληνική όσο και αργεντίνικη κουλτούρα, μέσω του χορού.


Πρόκειται για ένα έργο που αντανακλά μέσα από το χορό, την μίξη των δύο αυτών μουσικών ειδών που αναδύθηκαν από τα καταγώγια.


Την ίδια στιγμή, το λιμάνι, σαν σύμβολο της ξενιτειάς και του ριζωμού – σε Αθήνα και Μπουένος Άιρες – είναι το σταυροδρόμι και ο χώρος συνύπαρξης του αργεντινού τάνγκο με το ελληνικό χασάπικο.


Το ντοκιμαντέρ αποτελεί μία μαρτυρία της ιστορίας κα της νοσταλγίας του Έλληνα μετανάστη, της
διαδικασίας του στησίματος του «Τάνγκο Χασάπικο», τη σχέση του Δάσκαλου Δερμιτζάκη με τα μέλη της ομάδας χορού και όλη την συλλογική προσπάθεια που έκανε εφικτή τη δημιουργία και τη διάδοση του έργου.

Η πρωτότυπη μουσική συνοδεύει την αφηγηματική σύντηξη και μας μεταφέρει μέσα στις σκηνές του έργου όπου παρατηρούμε τον τρόπο με τον οποίο οι δύο πολιτισμοί, ο Ελληνικός και ο Αργεντινός αποτελούν ένα όλον μέσα από τη συνδιαλλαγή του τάνγκο με το χασάπικο.