Ο
Stefano Piraino, είναι θαλάσσιος βιολόγος και
καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Salento της
Ιταλίας.
Ασχολείται με τις... μέδουσες και δίνει ιδέες για το πως μπορεί να μειωθεί ο πληθυσμός τους.
Είναι επίσης επικεφαλής στο πρόγραμμα
“JellyRisk”, ένα πρόγραμμα που μελετά την
κίνηση και την εξέλιξη των μεδουσών στη
θάλασσα της Μεσογείου και δημιουργήθηκε
από Πανεπιστημιακούς και άλλους
ερευνητικούς φορείς, επειδή υπάρχει...
... μια αυξανόμενη ανησυχία σχετικά με τις
επιπτώσεις από την αύξηση του πληθυσμού
των μεδουσών στη Μεσόγειο, την επίδραση
που θα επιφέρει στις ανθρώπινες
δραστηριότητες (τουρισμός), αλλά και
την παράλληλη επίδραση από ανθρώπινες
δραστηριότητες (αλιεία).
Το
πρόγραμμα ζητά από τουρίστες, ψαράδες,
ναυτικούς και γενικώς από όλους όσους
βρίσκονται στη θάλασσα, να στέλνουν
αναφορές (σημαντική η χρονική αμεσότητα
μέσω smart phones) για ύπαρξη μεδουσών στην
περιοχή τους.
Παράλληλα, μέσω του προγράμματος, στέλνονται πληροφορίες για την υπερβολική εμφάνιση μεδουσών, σε περιοχές. Η ομάδα είχε εγκαταστήσει το Καλοκαίρι μέχρι και ειδικά δίχτυα κατά των μεδουσών, σε παραλίες που είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς, αν και δεν μπορεί να υπάρξει ακόμη εκτίμηση για την αποτελεσματικότητα τέτοιων διχτυών (όπως υπάρχει μια σχετική αποτελεσματικότητα, στα δίχτυα απώθησης καρχαριών).
Ο καθηγητής Piraino υποστηρίζει ότι είναι δύσκολο να εντοπίσουμε μία και μοναδική αιτία, για την αύξηση του πληθυσμού των μεδουσών. “Αυτό συμβαίνει για πολλές και διαφορετικές αιτίες αυτές οι αιτίες μπορεί να είναι διαφορετικές από τόπο σε τόπο”, ανέφερε. “Σε γενικές γραμμές, υπάρχουν ενδείξεις ότι εμφανίζεται αύξηση του πληθυσμού, λόγω της ανόδου της θερμοκρασίας στην επιφάνεια της θάλασσας. Κι αυτό σε συνδυασμό με άλλα ζητήματα, όπως το γεγονός ότι αλλάζουμε το παράκτιο θαλάσσιο περιβάλλον, π.χ. με τεχνητούς υφάλους”, τόνισε. Σύμφωνα με τον καθηγητή, στην αύξηση του αριθμού των μεδουσών συμβάλει και η υπεραλίευση, καθώς εξαιτίας της μειώνεται ο αριθμός των ψαριών στη Μεσόγειο και τα ψάρια τρέφονται με γόνο μέδουσας, συμβάλλοντας στον φυσικό έλεγχο του πληθυσμού της. Ο ίδιος ζητά να βρεθούν τρόποι εκμετάλλευσης από τον άνθρωπο, όλου αυτού του πληθυσμού των μεδουσών, χωρίς να αποκλείει τίποτα
ΑΝΤΙΓΗΡΑΝΣΗ ΚΑΙ ΤΡΟΦΙΜΑ ΑΠΟ ΜΕΔΟΥΣΕΣ
Και πράγματι, υπάρχει και μια άλλη άποψη, για τον έλεγχο του υπερβολικού πληθυσμού των μεδουσών. Εφ' όσον δεν υπάρχουν πλέον τόσα πολλά ψάρια, για να τις τρώνε, μπορούν να αρχίσουν να τις τρώνε οι άνθρωποι, παρασκευάζοντας τρόφιμα με βάση τις μέδουσες. Με τον τρόπο αυτό, θα μειωθεί δραστικά ο πληθυσμός τους και ενδεχομένως θα δοθεί μια ακόμη διατροφική διέξοδος για τον άνθρωπο. Η άποψη αυτή διατυπώθηκε πρόσφατα σε έκθεση του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ (FAO).
Σύμφωνα με την Οργάνωση, η μέδουσα είναι “θαλασσινό” και μπορεί να ενταχθεί στα θαλασσινά της ανθρώπινης διατροφής, με κατάλληλη επεξεργασία. Καθόλου ανέφικτη πρόταση, καθώς ήδη στην Κίνα, οι επεξεργασμένες μέδουσες αφαλατώνονται με εμβάπτιση στο νερό όλη τη νύχτα και τρώγονται μαγειρεμένες ή ωμές, ενώ συχνά σερβίρονται ως σαλάτα, μαζί με λαχανικά. Στη δε Ιαπωνία τις πλένουν, τις κόβουν σε λωρίδες και τις σερβίρουν ως ορεκτικό με ξίδι.
Η ανακοίνωση του Οργανισμού θέτει επίσης και μια άλλη παράμετρο. Αυτή της μελέτης του φαινομένου... Turritopsis nutricula.
Η Turritopsis nutricula είναι ένα είδος μέδουσας, που δεν πεθαίνει ποτέ. Οι μέδουσες αυτές, έχουν τη δυνατότητα να αναγεννούν ολόκληρο το σώμα τους. Φθάνοντας σε ένα συγκεκριμένο σημείο ηλικίας, ξεκινούν μια διαδικασία ανανέωσης των κυττάρων τους, επανερχόμενες στην κατάσταση που είχαν όταν γεννήθηκαν. Και έτσι αντιστρέφουν τη γήρανση και ξεκινούν μια νέα φάση βιολογικής νεότητας. Για να το επαναλάβουν, όταν έλθει η κατάλληλη στιγμή και να το επαναλάβουν πάλι, συνεχίζοντας να ζουν, εις το άπειρο. Ή τουλάχιστον, μέχρι να φαγωθούν από κάποιο θαλάσσιο οργανισμό, ή να πεθάνουν από τη ρύπανση και άλλες αιτίες.
Στην έκθεση του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ (FAO) γίνεται ειδική αναφορά στο φαινόμενο αυτό (όπως και σε φαινόμενα σαν τη σαλαμάνδρα, που μπορεί να ανακτά ολόκληρη τη δομή της ουράς της, εάν αυτή κοπεί), ζητώντας από την επιστημονική κοινότητα να ασχοληθεί περισσότερο, προς όφελος του ανθρώπινου είδους.
Παράλληλα, μέσω του προγράμματος, στέλνονται πληροφορίες για την υπερβολική εμφάνιση μεδουσών, σε περιοχές. Η ομάδα είχε εγκαταστήσει το Καλοκαίρι μέχρι και ειδικά δίχτυα κατά των μεδουσών, σε παραλίες που είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς, αν και δεν μπορεί να υπάρξει ακόμη εκτίμηση για την αποτελεσματικότητα τέτοιων διχτυών (όπως υπάρχει μια σχετική αποτελεσματικότητα, στα δίχτυα απώθησης καρχαριών).
Ο καθηγητής Piraino υποστηρίζει ότι είναι δύσκολο να εντοπίσουμε μία και μοναδική αιτία, για την αύξηση του πληθυσμού των μεδουσών. “Αυτό συμβαίνει για πολλές και διαφορετικές αιτίες αυτές οι αιτίες μπορεί να είναι διαφορετικές από τόπο σε τόπο”, ανέφερε. “Σε γενικές γραμμές, υπάρχουν ενδείξεις ότι εμφανίζεται αύξηση του πληθυσμού, λόγω της ανόδου της θερμοκρασίας στην επιφάνεια της θάλασσας. Κι αυτό σε συνδυασμό με άλλα ζητήματα, όπως το γεγονός ότι αλλάζουμε το παράκτιο θαλάσσιο περιβάλλον, π.χ. με τεχνητούς υφάλους”, τόνισε. Σύμφωνα με τον καθηγητή, στην αύξηση του αριθμού των μεδουσών συμβάλει και η υπεραλίευση, καθώς εξαιτίας της μειώνεται ο αριθμός των ψαριών στη Μεσόγειο και τα ψάρια τρέφονται με γόνο μέδουσας, συμβάλλοντας στον φυσικό έλεγχο του πληθυσμού της. Ο ίδιος ζητά να βρεθούν τρόποι εκμετάλλευσης από τον άνθρωπο, όλου αυτού του πληθυσμού των μεδουσών, χωρίς να αποκλείει τίποτα
ΑΝΤΙΓΗΡΑΝΣΗ ΚΑΙ ΤΡΟΦΙΜΑ ΑΠΟ ΜΕΔΟΥΣΕΣ
Και πράγματι, υπάρχει και μια άλλη άποψη, για τον έλεγχο του υπερβολικού πληθυσμού των μεδουσών. Εφ' όσον δεν υπάρχουν πλέον τόσα πολλά ψάρια, για να τις τρώνε, μπορούν να αρχίσουν να τις τρώνε οι άνθρωποι, παρασκευάζοντας τρόφιμα με βάση τις μέδουσες. Με τον τρόπο αυτό, θα μειωθεί δραστικά ο πληθυσμός τους και ενδεχομένως θα δοθεί μια ακόμη διατροφική διέξοδος για τον άνθρωπο. Η άποψη αυτή διατυπώθηκε πρόσφατα σε έκθεση του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ (FAO).
Σύμφωνα με την Οργάνωση, η μέδουσα είναι “θαλασσινό” και μπορεί να ενταχθεί στα θαλασσινά της ανθρώπινης διατροφής, με κατάλληλη επεξεργασία. Καθόλου ανέφικτη πρόταση, καθώς ήδη στην Κίνα, οι επεξεργασμένες μέδουσες αφαλατώνονται με εμβάπτιση στο νερό όλη τη νύχτα και τρώγονται μαγειρεμένες ή ωμές, ενώ συχνά σερβίρονται ως σαλάτα, μαζί με λαχανικά. Στη δε Ιαπωνία τις πλένουν, τις κόβουν σε λωρίδες και τις σερβίρουν ως ορεκτικό με ξίδι.
Η ανακοίνωση του Οργανισμού θέτει επίσης και μια άλλη παράμετρο. Αυτή της μελέτης του φαινομένου... Turritopsis nutricula.
Η Turritopsis nutricula είναι ένα είδος μέδουσας, που δεν πεθαίνει ποτέ. Οι μέδουσες αυτές, έχουν τη δυνατότητα να αναγεννούν ολόκληρο το σώμα τους. Φθάνοντας σε ένα συγκεκριμένο σημείο ηλικίας, ξεκινούν μια διαδικασία ανανέωσης των κυττάρων τους, επανερχόμενες στην κατάσταση που είχαν όταν γεννήθηκαν. Και έτσι αντιστρέφουν τη γήρανση και ξεκινούν μια νέα φάση βιολογικής νεότητας. Για να το επαναλάβουν, όταν έλθει η κατάλληλη στιγμή και να το επαναλάβουν πάλι, συνεχίζοντας να ζουν, εις το άπειρο. Ή τουλάχιστον, μέχρι να φαγωθούν από κάποιο θαλάσσιο οργανισμό, ή να πεθάνουν από τη ρύπανση και άλλες αιτίες.
Στην έκθεση του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ (FAO) γίνεται ειδική αναφορά στο φαινόμενο αυτό (όπως και σε φαινόμενα σαν τη σαλαμάνδρα, που μπορεί να ανακτά ολόκληρη τη δομή της ουράς της, εάν αυτή κοπεί), ζητώντας από την επιστημονική κοινότητα να ασχοληθεί περισσότερο, προς όφελος του ανθρώπινου είδους.
(πληροφορίες
από: newsville.be)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου