Ξένος τύπος: "Επικίνδυνο κενό εξουσίας"

«Ο,τι κι αν συμβεί όσον αφορά την ψήφο εμπιστοσύνης που έχει ζητήσει ο Γιώργος Παπανδρέου -τη στιγμή που οι μέρες του ως πρωθυπουργού είναι μετρημένες- το σχέδιό του για δημοψήφισμα είναι νεκρό», έγραφε η βρετανική εφημερίδα με την επιφύλαξη ότι «οι συνέπειες για την Ελλάδα είναι εν πολλοίς απρόβλεπτες». 

Η ουσία ωστόσο των εξελίξεων βρίσκεται σύμφωνα με τον «Γκάρντιαν» στο γεγονός ότι οι Ευρωπαίοι προσανατολισμένοι αποκλειστικά στην οικονομία «αγνόησαν επί μακρόν την πολιτική που τώρα ζητά εκδίκηση». 

Το δίκτυο BBC εστιάζει...

το ενδιαφέρον του στον κίνδυνο επέκτασης της κρίσης σε άλλες ευάλωτες οικονομίες, επισημαίνοντας ότι ακόμη και στην περίπτωση που ο Γιώργος Παπανδρέου επιβιώσει, οπωσδήποτε υπάρχει έντονος προβληματισμός για τη θέση του.

Ο «Ιντιπέντεντ» τονίζοντας ότι «ο κύριος Παπανδρέου που κατασπαράχτηκε στα ελληνικά μέσα ενημέρωσης και δέχτηκε επικρίσεις από πρώην φίλους του στην υπόλοιπη Ευρώπη, θεωρεί ότι οι εκκλήσεις για πρόωρες εκλογές θα δημιουργούσαν ένα "επικίνδυνο κενό εξουσίας"», κάνει μία αναφορά στην «πρόταση να αναζητηθούν πρόσωπα για μια νέα κυβέρνηση πέρα από τους κοινοβουλευτικούς» με συγκεκριμένη μνεία στο όνομα του Λουκά Παπαδήμου, που «κέρδισε προσωρινά έδαφος».

«Ο ασθενής»

Στην πεποίθηση του Ελληνα πρωθυπουργού ότι η προσφυγή στις κάλπες θα ήταν «καταστροφική» αναφέρεται και η ιταλική εφημερίδα «Ρεπούμπλικα», ενώ η «Κοριέρε ντέλα Σέρα» υπογραμμίζει ότι «μετά το σεισμό που προκάλεσε στην ήδη άσχημη οικονομική κατάσταση της Ευρώπης, ο Ελληνας πρωθυπουργός κάνει πίσω». Η «Στάμπα» είδε ως «μέρα της αλήθειας» τη χθεσινή για την Ελλάδα, με την κυβέρνησή της στο χείλος της κατάρρευσης.

Χαρακτηριστική είναι η αναφορά της τουρκικής «Χουριέτ», στον «ασθενή της Ευρώπης», τίτλο που αποδίδει στη χώρα μας, με την επισήμανση ότι η Αθήνα έχει λάβει την προειδοποίηση από τους Ευρωπαίους ηγέτες ότι αν δεν σεβαστεί τους όρους της συμφωνίας διάσωσης, δεν πρόκειται να πάρει «ούτε ένα σεντ» παραπάνω.

Η ηλεκτρονική έκδοση της γαλλικής εφημερίδας «Μοντ» σταματούσε στο ότι «ο Ελληνας πρωθυπουργός φαίνεται ολοένα περισσότερο απομονωμένος ενώ η κυβέρνησή του διχασμένη» κινδυνεύει να μην εξασφαλίσει την ψήφο εμπιστοσύνης του Κοινοβουλίου.

H «Λιμπερασιόν» σε άρθρο της με τίτλο «Η G20 φοβάται την Ελλάδα» ανέφερε ότι «το μέλλον της χώρας βρίσκεται στο επίκεντρο των διαπραγματεύσεων και συζητήσεων της τελευταίας μέρας».

Πλέον αιχμηρή η «Ουμανιτέ» με τίτλο «μεταξύ ταπείνωσης και πολιτικής κρίσης», εκτιμούσε ότι «ταπεινωμένος από Μέρκελ και Σαρκοζί, ο Παπανδρέου σκοτώνει το δημοψήφισμα "μέσα στο αβγό" και γίνεται στόχος γενικής κατακραυγής στην Ελλάδα. Επιπλέον φαίνεται ότι χάνει την πλειοψηφία του στο Κοινοβούλιο και την υποστήριξη της ίδιας του της κυβέρνησης». 

«Η αναστάτωση με το χρέος μεταβάλλεται σε πολιτική καταιγίδα» γράφει η «Τριμπιούν», ενώ η «Εκό» τονίζει ότι η απειλή από Παρίσι και Βερολίνο «επέσπευσε την προσέγγιση των πολιτικών θέσεων στην Ελλάδα».

Economist (φωτογραφία)

Πρωτότυπο είναι το εξώφυλλο του «Εκόνομιστ» με θέμα την Ελλάδα παίζοντας με φόντο τον Παρθενώνα με τη λέξη «Greece», στην οποία τα «e» έχουν αντικατασταθεί με τα σύμβολα του ευρώ, τα οποία καταρρέουν. Στο σχετικό δημοσίευμα ο τίτλος είναι «Οι συμφορές της Ελλάδας» με υπότιτλο «Οι αγορές δεν είναι η μόνη απειλή για το ευρώ. Μπορεί να είναι και οι ψηφοφόροι». Επεκτείνοντας την επιχειρηματολογία που είχε αναπτύξει από το προηγούμενο τεύχος του, σημειώνει ότι ο κύριος Παπανδρέου «υπήρξε ο ίδιος δημιουργός των δεινών του» με τον υπαινιγμό ωστόσο ότι ο Ελληνας πρωθυπουργός δεν ευθύνεται για την αναποτελεσματικότητα των Κανών.

Σε μια μέρα γεμάτη ίντριγκες και δράμα, οι Ελληνες πολιτικοί για πρώτη φορά συνασπίστηκαν γύρω από τη συμφωνία σωτηρίας, αφού η αντιπολίτευση απέσυρε τις αντιρρήσεις της. Αλλά η συμφωνία πρέπει να επικυρωθεί από τη Βουλή και οι πολιτικοί εξακολουθούν να διαφωνούν, αυτή τη φορά για το αν θα μείνει ή θα φύγει ο Παπανδρέου, γράφει η «Ουάσιγκτον Ποστ».

Η ελβετική «Νόιε Τσίρχερ Τσάιτουνγκ» (ΝΖΖ) βλέπει στις παλινδρομήσεις του Γιώργου Παπανδρέου κυρίως λόγους εσωτερικής πολιτικής -«μία απελπισμένη υπολογιστική κίνηση ενός πρωθυπουργού, που δεν έχει πλέον τίποτε να χάσει».