Ποιός ο λόγος που πολλές ευκατάστατες νεαρές Βρετανίδες πίνουν του “σκοτωμού” κάθε Σαββατόβραδο;

Μεσάνυχτα Σαββάτου στο Κάρντιφ και όλα είναι ακριβώς όπως αναμενόταν. Μισή ντουζίνα νέες γυναίκες στέκονται μεθυσμένες στο δρόμο, κάποιες ουρούν έξω και ορδές μπαινοβγαίνουν στα νυχτερινά κέντρα.
Ο δρόμος μυρίζει ούρα και μπύρα, αστυνομικοί προσπαθούν να σταματήσουν μια συμπλοκή έξω από ένα μπαρ και ένας νοσηλευτής παρέχει πρώτες βοήθειες σε μια κοπέλα που δείχνει να βρίσκεται σε κωματώδη κατάσταση. 

Παρ΄ όλα αυτά, αυτό είναι ένα “ήσυχο” βράδυ για την εικοσιπεντάχρονη Naomi. 

Έχει πιεί “μόνο” τρία σναπς και άλλα τρία αλκοολούχα και εξακολουθεί να αισθάνεται "λίγο νηφάλια”.
“Κάνουμε ντροπιαστικά πράγματα όταν είμαστε πραγματικά μεθυσμένες” λέει...

η Naomi. “Έχω φιλίσει άγνωστους άντρες στο δρόμο και η φίλη μου η Hannah έχει κάνει σεξ πίσω από ένα κοτέτσι”. 

Την ακούει και φωνάζει γελώντας η Hannah, παραπαίοντας στην Caroline Street (ένας δρόμος γνωστός στους ντόπιους ως Chip Alley) και χωρίς ντροπή ουρεί δημοσίως.
Περιέργως, κανείς από τη διερχόμενη κοσμοσυρροή των περαστικών δεν φαίνεται να ενοχλείται ή να ενδιαφέρεται.Η Hannah μαζεύει και σιάζει το μικροσκοπικό φόρεμα της. Πατώντας στα ούρα της, λέει ένα “ούφ” ανακούφισης και το ζευγάρι των δύο νερών γυναικών συνεχίζει να προχωρά τρεκλίζοντας στο πεζοδρόμιο. Και είναι ακόμη, μόλις μεσάνυχτα...

Για όποιον έχει επισκεφθεί νύχτα ορισμένες περιοχές στα περίχωρα των μεγάλων πόλεων της Βρετανίας, παρόμοια σκηνικά με αυτό στο Κάρντφ είναι συνηθισμένα και δεν αποτελούν έκπληξη.

Η Πολωνή φωτογράφος Maciej Dakowicz δημιούργησε μια φωτογραφική συλλογή, που ονομάζεται “Κάρντιφ μετά από το σκοτάδι”, η οποία προβλήθηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ φωτορεπορτάζ της γαλλικής πόλης του Περπινιάν τον περασμένο μήνα και φαίνεται πως τέτοιες εικόνες είναι πολύ συνηθισμένες για τις μεγαλουπόλεις της Βρετανίας.
Θα ήταν εύκολο να δοθεί εξήγηση σ΄αυτό το φαινόμενο, αν κάποιος ισχυρίζονταν ότι αυτές οι νέες γυναίκες αφήνουν πίσω τους μια μονότονη εβδομάδα στις γραμμές παραγωγής ενός εργοστασίου εργοστασίου και το ρίχνουν έξω κάθε Σαββάτου (τέτοιες συμπεριφορές αποτελούν τμήμα της διασκέδασης νέων της εργατικής τάξης σε πόλεις όπως το Νιούκαστλ, το Λιντς και τη Γλασκώβη).

Όμως, σ΄ αυτό που γίνεται στους δρόμους του Κάρντιφ (και σε άλλες μεγαλουπόλεις της Βρετανίας) κάθε Σαββατόβραδο, οι γυναίκες που “συμμετέχουν” είναι ευκατάστατες, έχουν κάνει καλές σπουδές, διαθέτουν μια καλά αμοιβόμενη εργασία και έχουν μια υψηλή κοινωνική θέση.

Δείχνουν όμως πως επιλέγουν αυτό τον τρόπο, για να “ξεσπάσουν”.

Και κάθε Σαββατόβραδο κάνουν το ίδιο. Το ίδιο στο Κάρντιφ, στο Λονδίνο και σχεδόν σε όλες τις μεγαλουπόλεις της χώρας.
Κάθε Σαββατόβραδο, παρέες δύο, τεσσάρων ή έξι γυναικών (που έχουν καλές δουλειές και υψηλές θέσεις) ντύνονται προκλητικά, καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες φθηνου αλκοόλ και επιδίδονται σε βραδυνές “πράξεις” που δεν θέλουν να θυμούνται τις υπόλοιπες ημέρες της εβδομάδας και ούτε να τις γνωρίζουν οι δικοί τους, σε οικογένεια και εργασία.

Νέα στοιχεία δείχνουν ότι η κατάχρηση αλκοόλ στη Βρετανία κοστίζει στον κρατικό προυπολογισμό 7,3 δισ. Λίρες εξ αιτίας των εγκλημάτων που έχουν την αιτία τους σ' αυτό το φαινόμενο αλλά και της προκαλούμενης αντικοινωνικής συμπεριφοράς.
Στη Βρετανία πλέον αναρωτιούνται, γιατί να συμβαίνουν όλα αυτά. Πέρα από το επιφανειακό, ίσως υπάρχει και κάτι πιό συγκεκριμένο.

Η ψυχοθεραπεύτρια Adrianna Irvine πιστεύει ότι όλες αυτές οι συμπεριφορές είναι αποτέλεσμα μιας κατάθλιψης και απελπισίας, θυμού, πόνου και μοναξιάς. Υποστηρίζει επίσης ότι όλα ξεκινούν από την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ. Μια επαναλαμβανόμενη συνήθεια που κάνει τα πράγματα ολοένα και χειρότερα.

Η Βρετανική κοινωνία δείχνει αδύναμη να σταματήσει αυτή τη “συνήθεια”. Αλλά και οι ίδιες οι ηρωίδες αυτού του δράματος, δείχνουν να μη θέλουν να ξεκόψουν

Ίσως επειδή κάθε Σαββατόβραδο (όπως αναφέρεται στο σχετικό ρεπορτάζ που διαβάσαμε εδώ), νιώθουν να μετατρέπονται σε φευγαλέα φο μπιζού της νύχτας, ζώντας σε μια πολή που δεν έχει αστέρια...