Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα κατασπατάλησης των κοινοτικών πόρων είναι ότι στο αποκορύφωμα της κρίσης, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξακολουθεί να μετακομίζει μια εβδομάδα κάθε μήνα από τις Βρυξέλλες στο Στρασβούργο, μόνο και μόνο για να συντηρούνται τα εστιατόρια και τα ξενοδοχεία της Αλσατίας.
Από τη γέννηση της Ευρωπαϊκής Ενωσης μέχρι σήμερα, μία φορά την εβδομάδα...
όλοι οι ευρωβουλευτές, οι επίτροποι, τα επιτελεία τους και οι κοινοτικοί υπάλληλοι, μετακινούνται από την βελγική πρωτεύουσα στη βόρεια Γαλλία, επιβαρύνοντας κάθε χρόνο με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ τον κοινοτικό προϋπολογισμό για εισιτήρια, ξενοδοχεία και αποζημιώσεις εκτός έδρας, χωρίς να υπάρχει κανένας ιδιαίτερος λόγος αφού ολόκληρο αυτό το σύστημα λειτουργεί μια χαρά στο Βέλγιο.
Ο μοναδικός λόγος που διατηρείται αυτή η σπατάλη είναι διότι καμία άλλη κυβέρνηση που δηλώνει ότι δεν μπορεί να πληρώνει άλλο για την Ελλάδα δεν ρισκάρει να δυσαρεστήσει τη γαλλική κυβέρνηση και να της στερήσει διασφαλισμένα έσοδα που εισπράττει επί δεκαετίες.
Τώρα πια όμως, που οι ισχυροί της Ευρώπης δηλώνουν ότι δεν περισσεύει ούτε ένα ευρώ, θα πρέπει να προχωρήσουν και οι ίδιοι στη δική τους εξυγίανση. Διότι στο κάτω κάτω, στην Ελλάδα δανείζουν με τόκο. Ενώ σε άλλες περιπτώσεις, όπως αυτή του Στρασβούργου, επιδοτούν ευρωπαϊκές οικονομίες με τεράστια ποσά και κατά τρόπο που οι ίδιοι αποδοκιμάζουν…
(άρθρο του Β.Χιώτη στην εφημερίδα Το Βήμα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου