Η “κατ΄όνομα” ΔΕΘ, ο “κρατικός περιφερειακός θίασος” και ο...”πάτος”

ΚΑΠΟΤΕ ΑΣΤΡΑΦΤΑΝ ΤΑ ΦΛΑΣ-ΦΕΤΟΣ ΘΑ ΑΣΤΡΑΨΟΥΝ ΤΑ ΚΑΠΝΟΓΟΝΑ

ΜΙΑ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΟΥ ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗΣ, ΠΟΥ ΚΑΠΟΤΕ ΗΤΑΝ ΜΕΓΑ ΓΕΓΟΝΟΣ ΚΑΙ ΦΕΤΟΣ ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ, ΓΙΑ ΝΑ ΕΚΔΗΛΩΘΕΙ Η ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΝΑΦΛΕΞΗΣ

Με μια δήλωση “ειλικρίνιας” και διακινδυνεύοντας να γίνει αποδέκτης έντονης κριτικής, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Ηλίας Μόσιαλος χθες Παρασκευή αναφέρθηκε μεταξύ άλλων και στη “Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης” (ΔΕΘ) με ένα “διαφορετικό” τρόπο και χωρίς το “χρυσό περιτύλιγμα” που συνηθίζουν να χρησιμοποιούν σχεδόν όλοι οι πολιτικοί.

Ο Ηλίας Μόσιαλος χαρακτήρισε τη ΔΕΘ “κατ' όνομα διεθνή”, καθώς, όπως είπε, “η πλειοψηφία των περιπτέρων είναι κρατικά ή των ΟΤΑ”, ενώ αναρωτήθηκε αν η ΔΕΘ, με τον τρόπο που γίνεται, συμβάλλει στην ανάπτυξη της βόρειας Ελλάδας και της Θεσσαλονίκης.

Μάλιστα, εξέφρασε την ελπίδα ότι σύντομα η κυβέρνηση θα ανακοινώσει άλλες μορφές παρεμβάσεων που θα συντελούν πραγματικά στην ανάπτυξη της βόρειας Ελλάδας, προσθέτοντας ότι “δεν νομίζω ότι αυτές οι παρουσίες, και του πρωθυπουργού και των αρχηγών των κομμάτων της αντιπολίτευσης, βοηθούν στην ανάπτυξη της βόρειας Ελλάδας”.

Πριν από λίγο καιρό, από την ίδια κριτική πλευρά όσον αφορά το σημερινό προφίλ της ΔΕΘ, η πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμμαχίας Ντόρα Μπακογιάννη, μιλώντας μάλιστα από τη Μακεδονία (Σέρρες) είχε χαρακτηρίσει τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης “Περιφερειακό Κρατικό Θίασο”.

“Η ΔΕΘ έχει συμβολική σημασία για τη Μακεδονία και τη Θεσσαλονίκη και δεν μπορεί να λειτουργεί ως περιφερειακός κρατικός θίασος, για να έχουν δουλειά τα νυχτερινά μαγαζιά ή για να γίνεται αρεστός ο κάθε αρχηγός κόμματος. Πρέπει να υπάρχει σοβαρότητα, υπευθυνότητα και λιτότητα στις εξαγγελίες”, τόνισε η κ. Μπακογιάννη.

Φαίνεται πως αρχίζει να καλλιεργείται ένας προβληματισμός για τον τρόπο που λειτουργεί η συγκεκριμένη έκθεση της Θεσσαλονίκης και προπαντώς για τη μορφή στην οποία έχει εξελιχθεί.

Σίγουρα η σημερινή ΔΕΘ δεν έχει καμία σχέση με την εποχή που πρωτοξεκίνησε , το 1926 (πρώτη διοργάνωση). Για την εποχή της ήταν η μεγαλύτερη εμπορική έκθεση της Ελλάδας και των Βαλκανίων και λογικά προσέλκυε το ενδιαφέρον μεγάλων εμπορικών εταιρειών της περιοχής και της Ευρώπης.

Ήταν ένα σημείο αναφοράς σημαντικών γεγονότων (δεν μιλάμε για παρουσίες πολιτικών, αν και από τη δεκαετία του ΄60 καθιερώθηκε να εξαγγέλεται από εκεί, μια ομιλία του εκάστοτε πρωθυπουργού, για την οικονομική κατάσταση της χώρας. 

Και πράγματι έγιναν σημαντικά γεγονότα, κάποτε στη ΔΕΘ, από την λειτουργία (το 1961) του πρώτου ελληνικού πειραματικού τηλεοπτικού σταθμού μέχρι και την επινόηση (το 1957) του καφέ τύπου “φραπέ” !!!

Να μην ξεχάσουμε και το (κάποτε) τιμημένο “Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης”...

Σήμερα η “Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης” έχει υποβαθμιστεί εντελώς.

Δεν αναζητούμε την αιτία, στο σημείωμα αυτό.

Καταγράφουμε μόνο την εξέλιξη. Και η εξέλιξη είναι αρνηική έως και παρακμιακή.

Κάποτε, από την Ελλάδα και την Ευρώπη, ξεκινούσαν στόλοι φορτηγών γεμάτα εκθέματα εμπορικών επιχειρήσεων και αντιπροσωπειών, για να γεμίσουν περίπτερα και εκθεσιακούς χώρους με νέα μοντέλα, με πρωτοποριακά για την εποχή προιόντα. Όλοι σχεδόν οι Μακεδόνες (τουλάχιστον) προγραμμάτιζαν μια επίσκεψη στη ΔΕΘ για να θαυμάσουν και να περιεργαστούν από κοντά, τις νέες εμπορικές παρουσιάσεις.

Στην πορεία του χρόνου, όλοι σχεδόν οι Μακεδόνες συνέχισαν να προγραμματίζουν ένα ταξίδι στη ΔΕΘ, μόνο που αυτό ήταν για να “κουβαληθούν” από τα κόμματα ως χειροκροτητές στην επίεσκεψη του αρχηγού τους. Έτσι η ΔΕΘ από μεγάλο εμπορικό γεγονός άρχισε να εξελίσεται σε μεγάλο κομματικό πανηγύρι.

Η ανάπτυξη πραγματικά μεγάλων εκθέσεων σε άλλες περιοχές της Ευρώπης (και κυρίως κλαδικών), μείωσε το ενδιαφέρον των μεγάλων εμπορικών οίκων για τη ΔΕΘ. Κι αυτό με τη “χρυσή” συμβολή της συνεχούς έλλειψης υποδομών και της συνεχούς εγκατάλειψης, τόσο στην ίδια τη ΔΕΘ όσο και στη Θεσσαλονίκη γενικότερα.

Και να που φθάσαμε.

Τα εγκαίνεια της φετεινής ΔΕΘ, υπό τον φόβο των επεισοδίων από το πλήθος των διαδηλωτών για την οικονομική κατάσταση της χώρας και τα κυβερνητικά οικονομικά μέτρα (λαική ανάφλεξη σε βαθμό ανεξέλεγκτης αγανάκτησης και οργής), δεν θα γίνουν κατά το καθιερωμένο από τον πρωθυπουργό, αλλά από τον Υπουργό Ανάπτυξης, που αναλαμβάνει τον ρόλο του...κασκαντέρ.

Να μην πούμε για τις παρουσίες. Όχι των πολιτικών αλλά των...εκθετών. Σχεδόν οι πάντες είναι κρατικοί οργανισμοί και ΔΕΚΟ (ΟΤΕ, ΟΣΕ, ΟΠΑΠ, Υπουργεία -!!!- Δήμοι, Περιφέρειες καί άλλα παρόμοια).

Ίσως η φετεινή “ΔΕΘ”, με όλα αυτά, να βρίσκεται στο ναδίρ της σχεδόν 100-χρονης ιστορίας της.

Στο λαικότερο, η φετεινή ΔΕΘ...πιάνει πάτο.

Το μόνο όφελος που ίσως προσφέρει η φετεινή διοργάνωσή της, είναι η ευκαιρία που δείνει στους απλούς έλληνες, για να εκφράσουν την ωκεάνια οργή τους, για την κυβερνητική πολιτική και την άδικη επίθεση που δέχονται τα λαικά στρώματα, από τα ακραία οικονομικά μέτρα.

Ναι...

Από την άποψη αυτή, η φετεινή ΔΕΘ ήταν απαραίτητη.