23χρονος από τη Μυτιλήνη έψαχνε δουλειά στην Ελλάδα και προσλήφθηκε στο Facebook

Μια θέση στον Facebook, με τεράστιες προοπτικές να ανοίγονται μπροστά του, κατέκτησε ο 23χρονος Μυτιληνιός Γιώργος Καρνάς. Η αγάπη του για τους υπολογιστές και η θέλησή του να κάνει καριέρα στον χώρο αυτόν -μαζί φυσικά με τις σπουδές του- ήταν το εισιτήριό του για τη Σίλικον Βάλεϋ, στο Σαν Φρανσίσκο, όπου εδρεύει το Facebook. «Έψαχνα παντού για δουλειά στην Αθήνα, αλλά έβρισκα πόρτες κλειστές. Στην Ελλάδα υπάρχει μόνο ανεργία. Όταν έχεις πτυχία...
...είναι μειονέκτημα. Φοβούνται ότι θα τους ζητήσεις μεγάλο μισθό. Όταν έστειλα το βιογραφικό μου στο Facebook, δεν περίμενα ότι θα μου απαντήσουν καν. Πίστευα, όμως, στον εαυτό μου και χαίρομαι που μου προσφέρθηκε αυτή η θέση» λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Γιώργος, που στα 23 του έχει τη δουλειά που θα ζήλευε ο καθένας.

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Μυτιλήνη, από τον καθηγητή Φυσικής Δημήτρη Καρνά, από τον Πολιχνίτο της Λέσβου, και την καθηγήτρια Αγγλικών Μαρία Τσολάτη από τη Μυτιλήνη. Έμεινε για πολλά χρόνια στη Χρυσομαλλούσα και όταν πήγε στο Λύκειο, νέα του γειτονιά έγινε η Καλλιθέα. Αποφοίτησε από το 2ο Ενιαίο Λύκειο Μυτιλήνης στα Υφαντήρια (το σημερινό 3ο Λύκειο) και από τότε που εγκατέλειψε το νησί του για σπουδές, δεν επέστρεψε ξανά, παρά μόνον για διακοπές.

O τότε λυκειάρχης του, Νίκος Θεοδωρέλλης, θυμάται για τον Γιώργο Καρνά: «Αυτό το παιδί είχε τρομερές επιδόσεις στους υπολογιστές. Είχε πάθος και μας εντυπωσίαζε πάντα. Μάλιστα, όταν ακόμη πήγαινε στο Γυμνάσιο και τότε ήταν τα πρώτα χρόνια που παίρναμε υπολογιστές στα σχολεία, κάθε φορά που είχαμε κάποιο πρόβλημα φωνάζαμε εκείνον και τα συντόνιζε όλα. Ήταν μικρό παιδί, Α' ή Β' Γυμνασίου, σε μια εποχή που οι υπολογιστές δεν ήταν τόσο διαδεδομένοι, όπως σήμερα, αλλά εκείνος γνώριζε τα πάντα. Χαίρομαι ιδιαίτερα για την πορεία που είχε. Του αξίζει».

Όταν φοιτούσε στη Γ' Λυκείου, το 2005, ο Γιώργος ήταν ανάμεσα στους τέσσερις πρώτους μαθητές από όλη τη χώρα που εκπροσώπησαν την Ελλάδα στην Ολυμπιάδα Πληροφορικής, στην Πολωνία. Τότε δεν κατάφερε να πάρει κάποια διάκριση, ούτε άλλος από τους τέσσερις συμπατριώτες του, καθώς, όπως λέει «ο ανταγωνισμός ήταν πολύ μεγάλος και οι μαθητές από τις άλλες χώρες, που διακρίθηκαν, όπως την Αμερική, είχαν κάνει τρομερή προετοιμασία που εμείς δεν είχαμε τη δυνατότητα να κάνουμε».

Από μικρός λάτρευε τους υπολογιστές και όπως λέει, όταν τα άλλα παιδιά της ηλικίας του έπαιζαν παιχνίδια στους υπολογιστές, εκείνος έψαχνε για προγράμματα. Στη διαδρομή του είχε μεγάλη υποστήριξη και βοήθεια από τους γονείς του. Μάλιστα, όταν πέρασε στο Τμήμα Πληροφορικής του Πανεπιστημίου Πειραιά οι γονείς του επέλεξαν να πάρουν μετάθεση και να εγκατασταθούν μαζί του στον Πειραιά. Αποφοίτησε πρώτος, με βαθμό 9,22, από το Τμήμα Πληροφορικής του Πανεπιστημίου και στη συνέχεια πήγε για ένα χρόνο για μεταπτυχιακές σπουδές στο Κέιμπριτζ της Αγγλίας. Όταν επέστρεψε στην Αθήνα, άρχισε να ψάχνει για μία δουλειά στο αντικείμενο των σπουδών του. «Παντού ζητούσαν προϋπηρεσία κι εγώ είχα πολύ μικρή. Δεν πέρασα καν από συνέντευξη, παρά μόνο σε μία επιχείρηση, απ΄όπου μάλιστα δεν πήρα και απάντηση», λέει. Ούτε ο ίδιος όμως δεν περίμενε ότι θα του παρουσιαζόταν η ευκαιρία να ζήσει το «αμερικανικό όνειρο» στα κεντρικά γραφεία του Facebook.

«Έστειλα ένα ηλεκτρονικό μήνυμα με το βιογραφικό μου τα περασμένα Χριστούγεννα. Με κάλεσαν για συνέντευξη, και μάλιστα με δικά τους έξοδα. Εκεί πέρασα από πέντε συνεντεύξεις, όπου έδειξαν να τους ενδιαφέρει όχι τόσο η προϋπηρεσία, όσο η αντιμετώπιση τεχνικών θεμάτων. Έναν μήνα μετά, με ενημέρωσαν ότι προσλαμβάνομαι», αναφέρει ο 23χρονος, σημειώνοντας πως ο μισθός του μπορεί να φθάνει και τα 100.000 ευρώ ετησίως.

Τον Οκτώβριο θα ετοιμάσει τις αποσκευές του για τις ΗΠΑ, χωρίς να σκέφτεται το γεγονός ότι θα πρέπει να ζήσει τόσο μακριά από τον τόπο του και την οικογένειά του. «Αυτό που σκέφτομαι αυτή τη στιγμή είναι ότι ανοίγεται μπροστά μου μία πολύ μεγάλη ευκαιρία που θέλω να ζήσω. Τίποτα άλλο», καταλήγει.