Σάββατο 20 Αυγούστου 2011

Παγκόσμια πρωτοτυπία για μια κοινωνία ελληνικών δελφινιών


Μια κοινωνία δελφινιών που ζεί σε θάλασσα της Ελλάδας διεκδικεί μια παγκόσμια πρωτοτυπία.
Στον Κορινθιακό κόλπο κολυμπούν τα ζωνοδέλφινα σε μεικτές ομάδες με τα σταχτοδέλφινα και τα άλλα κοινά δελφίνια. Γεννούν μάλιστα και υβρίδια δελφίνια (διασταύρωση όλων αυτών), που τα καθιστούν μοναδικά στον κόσμο.
Η έρευνα σχετικά με τη ζωή αυτής της μοναδικής στον κόσμο κοινωνίας δελφινιών γίνεται με το ευρωπαϊκό πρόγραμμα Life «Θάλασσα» το οποίο υλοποιείται από τις οργανώσεις MOm και WWF Ελλάς, σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Κητολογικών Ερευνών “Πέλαγος” και το Tethys Research Institute.
Και ενώ σε άλλες περιοχές του πλανήτη αυτό συμβαίνει μόνο περιστασιακά, ο Κορινθιακός κόλπος είναι πιθανότατα η μοναδική περιοχή στον κόσμο, όπου ένας πληθυσμός ζωνοδέλφινων ζει σε κλειστό κόλπο, απομονωμένος από άλλες πελαγικές περιοχές. Τα μεγάλα και απότομα βάθη - φτάνουν μέχρι τα 930 μέτρα - δημιουργούν ένα τέλειο κλειστό οικοσύστημα.

Στον Κορινθιακό όμως οι επιστήμονες κατέγραψαν και μια ακόμη πρωτοτυπία, σύμφωνα με τον θαλάσσιο βιολόγο και υπεύθυνο θαλάσσιου περιβάλλοντος στο WWF Ελλάς κ.Γιώργο Παξιμάδη. Μόνο εκεί τα ζωνοδέλφινα ζευγαρώνουν με κοινά δελφίνια και προκύπτουν υβρίδια.

Τα ζωνοδέλφινα (
Stenella coeruleoalba) με μέσο μήκος 1,65 μέτρα είναι τα μικρότερα παγκοσμίως. Το είδος αυτό ζεί στο μεγαλύτερο μέρος των ελληνικών θαλασσών, σε βάθη έως και 200 μέτρα αν και είναι ικανό για πολύ μεγαλύτερες καταδύσεις. Παρατηρείται συχνά πολύ κοντά στις ακτές, όπως στις Βόρειες Σποράδες και στη Νότια Κρήτη.

Ένα άλλο είδος δελφινιού που ζεί στις ελληνικές θάλασσες είναι και το ρινοδέλφινο
 (Tursiops truncatus). Στην Ελλάδα απαντάται σε όλες τις παράκτιες περιοχές αλλά και ανάμεσα στα νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου. Ο υποπληθυσμός που διαβιεί στον Αμβρακικό κόλπο, αποτελείται μόνο από 148 ρινοδέλφινα και ως εκ τούτου, κινδυνεύει να εξαφανιστεί.

Τα κοινά δελφίνια (
Delphinus delphis) παρά το ό,τι δηλώνει το όνομά τους, σήμερα δεν είναι τόσο διαδεδομένα όσο ήταν 40 χρόνια πριν. Ο πληθυσμός τους στη χώρα μας έχει υποστεί σοβαρή μείωση. Το είδος αυτό των δελφινιών συναντάται σε δύο τελείως διαφορετικούς ελληνικούς βιότοπους. Στον Κορινθιακό κόλπο ζουν σε νερά με βάθος 300 έως και 930 μέτρα. Αντιθέτως στο εσωτερικό του Ιονίου ζουν μόνιμα στο αρχιπέλαγος μεταξύ Λευκάδας, Κεφαλλονιάς και ακτών Αιτωλοακαρνανίας και κινούνται σε βάθη από 20 έως 200 μέτρα. Συχνά μάλιστα πλησιάζουν πολύ κοντά στην ακτή, σε απόσταση 30 με 40 μέτρων.

Επίσης, κοινά δελφίνια παρατηρούνται στο Θρακικό Πέλαγος, στις Βόρειες Σποράδες, στον Σαρωνικό Κόλπο, στον Ευβοϊκό, στον Παγασητικό, στα Δωδεκάνησα, στις Κυκλάδες, στο Βορειοανατολικό Αιγαίο (μεταξύ των ελληνικών νησιών και των τουρκικών ακτών) και στον Θερμαϊκό κόλπο. Στο Αιγαίο ο σημαντικότερος οικότοπος για το κοινό δελφίνι θεωρείται η Θράκη.

Το σταχτοδέλφινο (
Grampus griseus) ξεχωρίζει για τα σημάδια στο δέρμα του ενώ έχει και το μεγαλύτερο μέγεθος από τα υπόλοιπα δελφίνια - φτάνει περίπου τα 3,5 μέτρα και τα 400 κιλά. Ζει κυρίως στο Μυρτώο πέλαγος αλλά και σε περιοχές στη ΒΔ Κρήτη, τις Βόρειες Σποράδες και τη Χαλκιδική.

Στον Κορινθιακό, στην μεικτή ομάδα με τα ζωνοδέλφινα και τα κοινά δελφίνια, ζει πλέον μόνο ένα σταχτοδέλφινο.

(πηγή:Το Βήμα)



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου